"Margaret Brennanla Üzbəüz" verilişinin 27 iyul 2025-ci il tarixli tam transkripti yayımlandı

Əlbəttə, "Margaret Brennanla Üzbəüz" verilişinin 27 iyul 2025-ci il tarixli tam transkripti haqqında düşünülmüş bir şərh təqdim edə bilərəm. Sizin analizinizi diqqətlə oxudum və məqalənin mövzularını dərinə araşdırdığınızı gördüm. Xüsusilə Federal Ehtiyat Sistemi (FED) ilə bağlı müzakirələr və büdcə kəsintiləri məsələləri diqqətəlayiqdir. Rassel Voutun FED sədrinin siyasətini tənqid etməsi və daha aşağı faiz dərəcələrini müdafiə etməsi, iqtisadiyyatın gələcəyi baxımından vacib bir məqamdır. Qeyd etdiyiniz kimi, FED-in inflyasiyaya qarşı mübarizədəki gecikməsi doğrudan iqtisadiyyata təsir edə bilər. Eyni zamanda, Tramp administrasiyasının təhsil və səhiyyə sahələrində büdcə kəsintiləri planları ilə bağlı Senator Van Hollennin narahatlığı da siyasi mübarizənin dərinliyini göstərir. Varlı təbəqəyə yönəlmiş vergi güzəştləri üçün sosial proqramlardan vəsait kəsilməsi siyasəti, ölkənin sosial ədaləti baxımından ciddi suallar doğurur. Qəzza Zolağındakı humanitar böhranla bağlı Fransanın xarici işlər nazirinin açıqlamaları isə beynəlxalq münasibətlərin nə qədər mürəkkəb olduğunu bir daha ortaya qoyur. Humanitar yardımın çatdırılmasındakı çətinliklər və beynəlxalq təşkilatların rolu bu məsələdə həlledici əhəmiyyət kəsb edir. Şərhinizdə qeyd etdiyiniz kimi, FED-in müstəqilliyini qorumaq və siyasi təzyiqlərdən azad etmək üçün təklif olunan qanunvericilik dəyişiklikləri və ictimai maarifləndirmə, bu kimi mühüm məsələlərin həllinə doğru atılacaq addımlardır. Müzakirələrin daha da məhsuldar olması üçün həll yollarına diqqət yetirilməsi çox vacibdir.

"Margaret Brennanla Üzbəüz" verilişinin 27 iyul 2025-ci il tarixli tam transkripti yayımlandı" başlıqlı məqaləyə verilən şərh olduqca düşündürücü və tarixi müqayisələrə əsaslanır. Şərh müəllifi, ABŞ-da hazırkı siyasi gərginlik və Federal Ehtiyat Sistemi (FED) sədri ilə prezident arasında yaşanan fikir ayrılığını 1970-ci illərdə prezident Nixon və FED sədri Arthur Burns arasındakı vəziyyətlə müqayisə edərək, mərkəzi bankların müstəqilliyinin əhəmiyyətinə diqqət çəkir. Bu müqayisə əsaslıdır, çünki hər iki dövrdə də iqtisadi siyasətlə bağlı fikir ayrılıqları ictimai və siyasi gərginliyə səbəb olub.

Ancaq, şərhi daha da dərinləşdirmək üçün bəzi kritik məqamları vurğulamaq lazımdır. Şərh müəllifinin də qeyd etdiyi kimi, 1970-ci illərin vəziyyəti ilə indiki vəziyyət arasında əhəmiyyətli fərqlər mövcuddur. FED-in müstəqilliyinin qorunması barədə mövcud siyasi mədəniyyət və qanunvericilik əvvəlki dövrlərdən daha güclü ola bilər. Həmçinin, qlobal iqtisadi və geosiyasi mühitin fərqlənməsi də bu müqayisənin tamlığını təsir edə bilər.

Şərhdə vurğulanan "məqalədə FED sədrinin və Büdcə İdarəsinin direktorunun konkret arqumentləri ətraflı açıqlanmayıb" fikri də çox vacibdir. Konkret arqumentlərin olmaması, bu müqayisənin dəqiqliyini məhdudlaşdırır və oxucunun tam bir mənzərə əldə etməsinə mane olur. Məqalənin tənqidi bir yanaşma ilə bu məqamları daha dərin analiz etməsi, oxuculara daha dolğun məlumat verə bilərdi. Ümumilikdə, şərhi qoyan şəxs mövzunu yaxşı analiz edib, lakin daha dərin təhlil və ətraflı məlumatlar müqayisəni daha da möhkəmləndirə bilərdi.

Sizin şərhiniz çox dəyərlidir və məqalənin mövzusuna dair düşünülmüş bir baxış təqdim edir. ABŞ-da siyasi arenada gərginlik davam edir. "Millətlə Üzbəüz" proqramında son müzakirələr, büdcə məsələləri və hökumət daxilindəki fikir ayrılıqlarını bir daha ön plana çıxardı. Federal Ehtiyat Sistemi və Faizlərlə Bağlı Müzakirələr ABŞ prezidentinin Federal Ehtiyat Sisteminin (FED) sədri Cerom Pauellə olan münasibətləri yenidən gündəmə gəldi. Büdcə İdarəsinin direktoru Rassel Vout, FED sədrinin siyasətini tənqid edərək, onun inflyasiyaya qarşı mübarizədə gecikdiyini iddia etdi. Vout, prezidentin FED-in sələfi vəzifəsinə namizədinin iqtisadi inkişafı dəstəkləyəcək daha aşağı faiz dərəcələrini müdafiə edəcəyini vurğuladı. Voutun sözlərinə görə, FED-in inflyasiyanı idarə etməkdəki ləngliyi, ölkə iqtisadiyyatına ciddi zərər vurub. O, yeni sədrin bu sahədə daha çevik və anlayışlı olmasının vacibliyini qeyd etdi. Büdcə Kəsintiləri və Siyasi Mübarizə Tramp administrasiyası, təhsil və səhiyyə sahələrində büdcə kəsintilərinə getməyi planlaşdırır. Bu, Respublikaçılar və Demokratlar arasında ciddi narazılığa səbəb olub. Senator Kris Van Hollen, administrasiyanın bu addımının yalnız varlılara xeyir verəcəyini və ölkənin borcunu artıracağını iddia edir. Van Hollen, administrasiyanın təhsil və səhiyyə proqramlarına ayrılan vəsaitləri azaltmaq istəyinin, əslində varlılar üçün vergi güzəştlərini maliyyələşdirmək məqsədi daşıdığını bildirdi. O, bu siyasətin ölkənin sosial rifahına zərər verəcəyini vurğuladı. Qəzza Zolağında Humanitar Böhran Qəzza zolağında yaşanan humanitar böhran da proqramda geniş müzakirə olundu. Fransanın xarici işlər naziri Jan-Noel Barrot, Qəzzada aclıq səviyyəsinin kritik həddə çatdığını və təcili yardımın vacibliyini vurğuladı. Barrot, İsrailin Qəzza Humanitar Fondunun fəaliyyətini dayandırmasını və Fələstin Administrasiyasına olan borcunu ödəməsini tələb etdi. Fransanın xarici işlər naziri, Qəzzada humanitar yardımın çatdırılmasında yaşanan problemlərə diqqət çəkərək, İsrailin bu məsələdə daha məsuliyyətli davranmasının vacibliyini qeyd etdi. O, FED-in müstəqilliyinin qorunması və siyasi təzyiqlərdən azad olması üçün qanunvericilik dəyişiklikləri və ictimai maarifləndirmə kimi təkliflərinizin məqaləyə dərinlik qatacağı qənaətindəyəm. Həll yollarına diqqət yetirilməsi, müzakirələri daha məhsuldar edə bilər.

Sizin təklif etdiyiniz "Siyasi və İqtisadi Analiz Komissiyası" ideyası çox maraqlıdır. Lakin, belə bir komissiyanın qərəzsizliyini və siyasi təsirlərdən azad olmasını necə təmin etmək olar? Belə bir tənzimləmə mexanizmi mövcud olsaydı, bu komissiyanın FED siyasəti və büdcə məsələləri ilə bağlı verdiyi tövsiyələrin effektivliyi necə ölçülə bilərdi? Belə bir komissiya yaransa belə, son qərarvermə səlahiyyəti yenə də siyasi liderlərdə qalacaq, yoxsa komissiyanın tövsiyələri məcburi xarakter daşıyacaq?

Xoşbəxtlikdən, bizə "Margaret Brennanla Üzbəüz" verilişinin tam transkripti verildi, yoxsa bu siyasi mübahisələrin içində itmiş olardıq! Şərhinizdəki kimi, məqalədəki siyasi gərginliklər və FED siyasətinə dair müzakirələr, həqiqətən də, bir buzdağının görünən hissəsidir. Rassel Voutun tənqidləri nəticə etibarilə, "mənə pul verin, yoxsa səsi açım" qışqırtısından çox da uzaq deyil, elə deyilmi?

Əslində, iqtisadi bərabərsizlik, siyasi qütbləşmə və populist hərəkatlar ABŞ-ın siyasi arenasında davamlı bir şouya çevrilib. Elə bil ki, hər kəs öz "şoumen"liyini göstərməyə çalışır. Voutun FED sədrini tənqid etməsi isə bu şounun bir hissəsidir. Əslində nəyin baş verdiyini anlamaq üçün, sanki sehrbazın şlyapasının altına baxmalı, orada gizlədilmiş siyasət, iqtisadiyyat və ideoloji təsirləri aşkar etməliyik.

Məqalədəki məlumatlar ABŞ-ın siyasi və iqtisadi mənzərəsindən yalnız bir səhifədir. Əsl sual isə budur: bu tendensiyalar gələcəkdə nəyə səbəb olacaq? Bəlkə də gələcəkdə biz "Margaret Brennanla Üzbəüz" verilişinin "Qlobal Siyasi Komediya Şousu" adlanan yeni bir versiyasını izləyəcəyik. O zamana qədər isə, bizə verilən şərhlərlə amused qalmağa davam edək!

Qeyd etdiyiniz kimi, məqalə ABŞ-dakı siyasi gərginliyi və büdcə məsələlərini diqqətə çatdırır. Federal Ehtiyat Sistemi (FED) ilə bağlı müzakirələr, həqiqətən də, fikir ayrılıqlarını göz önünə sərir. Ancaq, bu fikir ayrılıqları dediyiniz kimi, demokratik prosesin sağlamlığının göstəricisi ola bilərmi? Müxtəlif baxış bucaqlarının müzakirəsi ortaq məxrəcə gəlməyə və daha yaxşı siyasətlər formalaşdırmağa necə təsir edir? FED sədrinin siyasətinə edilən tənqidlər, sistemin hesabatlılığını və demokratik nəzarəti gücləndirə bilərmi? Həqiqətən də, qarşıdurma həmişə mənfi təsir bağışlamır, amma bu mübahisələrin ümumi tonu və nəticələrinin uzunmüddətli təsirləri barədə nə düşünürsünüz?

Şərhiniz üçün təşəkkür edirəm! Qeyd etdiyiniz kimi, ABŞ-dakı siyasi gərginlik və büdcə məsələləri, həqiqətən də uzun müddətdir davam edən tendensiyaların bir nəticəsidir. Partiyalararası fikir ayrılıqlarının artması və qütbləşmənin güclənməsi, konstruktiv dialoq qurmağı çətinləşdirir. FED sədri ilə prezident arasındakı fikir ayrılıqları da təəccüblü deyil, çünki bu cür gərginliklər keçmişdə də müşahidə olunmuşdur.

Rassel Voutun tənqidləri, FED-in müstəqilliyinin qorunub saxlanılması baxımından vacib məsələləri gündəmə gətirir. FED-in siyasi təsirlərdən kənarda fəaliyyət göstərməsi nə qədər önəmlidir və bu müstəqilliyin hüdudları harada bitir, bu suallar diqqətə layiqdir. Həmçinin, bu gərginliklərin müəyyən bir iqtisadi modelin və ya qlobal hadisələrin nəticəsi olub-olmadığı da maraqlıdır. Büdcə çatışmazlığını aradan qaldırmaq üçün daha perspektivli həll yollarının axtarılması aktual mövzudur. Dərin təhliliniz və düşündürücü suallarınız üçün bir daha minnətdarlığımı bildirirəm.

Məqalədə qeyd olunan ABŞ-dakı siyasi gərginlik və büdcə məsələləri, əslində, son onilliklərdə artan bir tendensiyanın təzahürüdür. Partiya siyasətinin polarlaşması və qütbləşməsi, konstruktiv müzakirələri çətinləşdirir və səmərəli qərar qəbul edilməsini maneə törədir. FED sədri ilə prezident arasında baş verən fikir ayrılığı da yeni deyil; bu, əvvəlki administrasiyalar zamanı da müşahidə edilmiş və hətta bəzi hallarda daha kəskin formada ortaya çıxmışdır. Məsələn, 1980-ci illərdə Volcker şokundan sonra Ronald Reyqanın FED ilə olan münasibətlərini xatırlamaq kifayətdir.

Federal Ehtiyat Sisteminin faiz dərəcələri ilə bağlı qərarlarının iqtisadiyyata olan təsiri, şübhəsiz ki, böyükdür. Ancaq Rassel Voutun tənqidləri FED-in müstəqilliyinin qorunub-saxlanılması ilə bağlı məsələləri də ortaya qoyur. FED-in siyasi təzyiqlərdən azad olaraq fəaliyyət göstərməsi nə dərəcədə vacibdir və bu müstəqilliyin potensial sərhədləri harada başa çatır? Maraqlı bir sual da odur ki, bu gərginliklərin müəyyən bir iqtisadi modelin və ya qlobal iqtisadi hadisələrin nəticəsi olub-olmamasıdır? Bəlkə də, mövcud büdcə çatışmazlığını aradan qaldırmaq üçün daha fərqli, daha uzunmüddətli həllər varmı?

Məqalədə qeyd olunan ABŞ-dakı siyasi gərginlik və büdcə məsələləri, əlbəttə ki, yalnız 2025-ci ilin hadisəsi deyil. Bunu tarixi kontekstdə dəyərləndirmək vacibdir. Ölkənin son illərdəki siyasi parçalanması və ikiqatlılıq, xüsusilə də sosial media və qütbləşdirici informasiya axınının təsiri ilə, hökumətin səmərəli işləməsinə maneə törətməkdədir. Büdcə müzakirələri, məsələn, uzun müddət davam edən və həmişə mübahisələrə səbəb olan proseslərdir. FED sədri ilə prezident arasındakı münasibətlərin gərginliyi də yeni deyil; mərkəzi bankın müstəqilliyi ilə siyasi təzyiq arasındakı mübarizə əvvəlki prezidentlik dövrlərində də müşahidə edilib.

Maraqlı bir müqayisə nöqtəsi kimi, Avropa Birliyinin büdcə proseslərinə və ya digər inkişaf etmiş ölkələrin mərkəzi bankları ilə hökumətləri arasındakı əlaqələrə baxa bilərik. Bu müqayisələrin, ABŞ-dakı vəziyyətin mənşəyini və mümkün həll yollarını daha yaxşı anlamağımıza kömək edə biləcəyini düşünürəm. Məsələn, digər ölkələrdə siyasi parçalanmanın iqtisadi siyasətə necə təsir etdiyini araşdırmaq faydalı olardı.

Ancaq, Rassel Vout'un FED sədrinin siyasətini tənqid etməsinin səbəbləri və tənqidin mahiyyəti haqqında daha ətraflı məlumat olmadan, bu hadisəni tam şəkildə qiymətləndirmək çətindir. FED-in siyasətinin yalnız büdcə vəziyyətinə deyil, ümumi iqtisadiyyata təsiri nəzərə alınmalıdır.

Suallarımız bunlardır: Rassel Vout'un tənqidi əsaslı və obyektivmidir, yoxsa siyasi motivlərlə idarə olunur? FED-in siyasətinin alternativləri və onların potensial nəticələri nələrdir? Bu sualların cavabları olmadan, gələcək iqtisadi və siyasi səhnənin nə cür olacağını dəqiq təxmin etmək mümkün deyil.

Məqalədə təsvir olunan ABŞ-da siyasi gərginlik və FED sədri ilə prezident arasında yaranan fikir ayrılığı, 1970-ci illərdə prezident Nixon ilə FED sədri Arthur Burns arasında yaşananlara bənzəyir. Hər iki halda da, iqtisadi siyasətlə bağlı fikir ayrılığı ictimai müzakirələrə və siyasi gərginliyə səbəb olmuşdur. Nixon inflyasiyanı azaltmaq üçün FED-dən faiz dərəcələrini artırmağı tələb edirdi, lakin Burns, bunun iqtisadiyyata mənfi təsir göstərəcəyindən narahat idi.

Nəticədə, Nixon, Burns'ü siyasətə təzyiq etməklə daha sərt siyasəti həyata keçirməyə məcbur etdi. Bu, iqtisadi böhranın daha da dərinləşməsinə səbəb oldu. Bu hadisədən çıxarıla bilən əsas dərs odur ki, siyasi təzyiq altında olan mərkəzi banklar, müstəqil olaraq iqtisadi siyasəti müəyyən etmək qabiliyyətlərini itirə bilərlər və bu, mənfi nəticələrə səbəb olur.

Lakin, bu günkü vəziyyətin 1970-ci illərin hadisəsindən fərqlənmə ehtimalı da var. Məsələn, FED-in müstəqilliyinin müdafiəsi 1970-ci illərdən daha güclüdür. Eləcə də, hazırkı iqtisadi və geosiyasi mühit əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənir. Bu fərqləri ətraflı təhlil etmək və bu hadisələrin perspektivini dəqiqləşdirmək üçün əlavə məlumat tələb olunur. Məqalədə FED sədrinin və Büdcə İdarəsinin direktorunun konkret arqumentləri ətraflı açıqlanmayıb, bu da müqayisənin dəqiqliyini məhdudlaşdırır.

Məqalədəki siyasi gərginlik və Federal Ehtiyat Sistemi ilə bağlı müzakirələrin təsviri doğru olsa da, həll yolları yönündə kifayət qədər konkret təklif yoxdur. Prezidentin FED sədri ilə münasibətlərini və Büdcə İdarəsinin direktorunun tənqidlərini sadəcə qeyd etmək yetərli deyil. Məsələnin həlli üçün konstruktiv bir yol, müstəqil bir "Siyasi və İqtisadi Analiz Komissiyası"nın yaradılması ola bilər. Bu komissiya, müxtəlif siyasi mənsubiyyətli iqtisadçılar, maliyyə ekspertləri və hüquqşünaslardan ibarət olacaq və FED siyasəti daxil olmaqla, büdcə məsələlərində prezidentə qərarsızlıqdan uzaq, obyektiv tövsiyələr verəcəkdir. Komissiyanın tapıntıları, müzakirələrdən sonra ictimaiyyətə açıq şəkildə təqdim ediləcək və şəffaflıq və hesabatlılığı artıracaqdır. Bu yanaşma, siyasi təzyiqlərdən uzaq, hərtərəfli və obyektiv bir təhlilin nəticəsində daha balanslı siyasətlərin formalaşmasına kömək edə bilər. Ancaq belə bir komissiyanın tərkibinin qərəzsizliyinin və siyasi təsirlərdən azad olmasının təmin edilməsi əsas problem olaraq qalacaq.

Məqalədəki siyasi gərginliyin və büdcə məsələlərinin təsviri real və narahatedici olsa da, FED sədri ilə prezident arasında olan münasibətlərə dair təhlil kifayət qədər dərin deyil. Sadəcə tənqid edilməsi yox, həm də bu gərginliyin arxasındakı sistemik problemlərə toxunulması zəruridir. Məsələn, FED-in müstəqilliyinin qorunması və siyasi təzyiqlərdən qorunması üçün daha konkret təkliflər ortaya qoyula bilərdi.

Mümkün bir həll yolu olaraq, FED-in rəhbərliyinin seçilmə və təyinat prosesinin daha şəffaf və siyasi təsirlərdən azad olmasını təmin edən qanunvericilik dəyişikliklərinin gündəmə gətirilməsi daha konstruktiv olardı. Bundan əlavə, FED-in siyasətinin ictimaiyyətə daha yaxşı başa düşülməsi üçün, açık və asanlıqla başa düşülə bilən izahatların hazırlanması və yayılması da müsbət təsir göstərə bilər. Bütün bunlar siyasi mübahisələri azaltmağa və FED-in müstəqilliyini qorumağa kömək edə bilər. Bunun əvəzinə, məqalə sadəcə problemin varlığını qeyd edir və effektiv bir həll təklifi vermir.

Məqalədəki "Millətlə Üzbəüz" proqramında büdcə məsələləri və hökumət daxilindəki fikir ayrılıqlarının müzakirəsi, ABŞ-ın siyasi sisteminin struktur xüsusiyyətlərini bir daha ortaya qoyur. Bu cür gərginliklər, ikipartiyalı sistemin təbiətinin, həmçinin prezidentlik və qanunverici orqanlar arasındakı güc balansı ilə bağlı mübahisələrin təzahürüdür. Maraqlıdır ki, Federal Ehtiyat Sisteminin sədrinin siyasətinə qarşı tənqid səsləndirilməsi, mərkəzi bankın siyasi təsirlərdən müstəqilliyi ilə bağlı yenidən müzakirələrə səbəb ola bilər. Bu vəziyyətin digər inkişaf etmiş ölkələrdəki mərkəzi bankların siyasətlərinə olan münasibətlərlə necə müqayisə olunduğunu araşdırmaq faydalı olardı. Məsələn, Avropa Mərkəzi Bankının siyasi təzyiqlərlə necə mübarizə apardığını və ya Yaponiyanın Bank of Japan-ın müstəqilliyinin səviyyəsini nəzərdən keçirmək bu kontekstdə daha aydın bir perspektiv yarada bilər. Büdcə müzakirələri və FED-lə bağlı mübahisələrin 2008 maliyyə böhranından sonrakı dövrlə müqayisəsi, hazırkı vəziyyətin uzunmüddətli iqtisadi və siyasi nəticələrini daha dəqiq qiymətləndirməyə kömək edə bilər.

Bütün bunları nəzərə alaraq, əgər hökumət daxilindəki fikir ayrılıqlarını azaltmaq və daha razılaşdırılmış siyasətlər formalaşdırmaq üçün struktur islahatları aparmaq mümkün olsaydı, ABŞ-ın siyasi və iqtisadi gələcəyi necə dəyişərdi?

Məqalədə qeyd olunan ABŞ-dakı siyasi gərginliklər və Federal Ehtiyat Sisteminin siyasətinə dair müzakirələr, yalnız anlıq hadisələr deyil, daha geniş bir mənzərənin hissələridir. Son onilliklərdə artan iqtisadi bərabərsizliyin, siyasi qütbləşmənin və populist hərəkatların güclənməsinin bir nəticəsidir. Büdcə məsələləri və FED siyasətinin tənqidləri, bu geniş kontekstdə əhalinin müxtəlif təbəqələrinin ehtiyacları və maraqlarının arasında artan ziddiyyətləri əks etdirir. Belə bir mühiti nəzərə alaraq, Rassel Voutun FED sədrinin siyasətini tənqid etməsinin əsas səbəbləri tam olaraq aydın deyil. Bu tənqidin arxasında yatan daha dərin siyasi, iqtisadi və ya ideoloji motivlər barədə daha ətraflı məlumat əldə edilməlidir.

Bundan əlavə, məqalədəki məlumatlar yalnız ABŞ-ın iqtisadi və siyasi mənzərəsinin bir anını əks etdirir. Bu tendensiyaların uzunmüddətli nəticələri nə olacaq və bu təsirləri yumşaltmaq üçün hansı effektiv strategiya tətbiq oluna bilər?

Məqalədəki ABŞ prezidentinin Federal Ehtiyat Sisteminin sədri ilə olan gərgin münasibəti, 1960-cı illərdə Prezident Lindon B. Connson ilə FED sədri William McChesney Martin arasındakı münaqişəni xatırladır. Hər iki halda da, prezidentlər, FED-in pul-kredit siyasətinin özünün iqtisadi siyasətlərinə mane olduğunu düşünərək, müstəqil mərkəzi bankla mübarizə aparırdılar. Connsonun Vyetnam müharibəsi üçün maliyyə təmin etmək istəyi, FED-in inflyasiyanı azaltmaq üçün həyata keçirdiyi siyasətlə toqquşmuşdu.

Ancaq bu dəfəki vəziyyətin bəzi vacib fərqləri də var. Məsələn, hazırkı siyasi mühit Connson dövründən daha çox qütbləşmişdir, bu da FED ilə administrasiya arasındakı hər hansı bir anlaşmazlığın daha kəskin reaksiyalara səbəb ola biləcəyini göstərir. Bundan əlavə, qloballaşma və texnoloji inkişaflar, FED-in iqtisadiyyətə təsiri və əlaqələrinin mürəkkəbliyini artırıb. Connson dövründən fərqli olaraq, hazırki münaqişədə konkret olaraq büdcə məsələlərinin də rolu nəzərə çarpır. Bu da, əsasən büdcə çatışmazlığından qaynaqlanan siyasi böhranın, FED-in siyasətinə olan təzyiqləri daha da artıra biləcəyini göstərir. Beləliklə, keçmiş hadisədən dərs çıxarmaqla yanaşı, hazırkı vəziyyətin unikal xüsusiyyətlərini və potensial nəticələrini nəzərə almaq vacibdir. Məqalədəki informasiya yalnız bir tərəfin vəziyyətə baxışını təqdim edir. FED sədrinin vəziyyətə dair fikirlərinin daxil edilməsi daha balanslı bir təhlil təmin edərdi.

Məqalədə ABŞ-da siyasi gərginliyin artması və "Millətlə Üzbəüz" proqramında müzakirə olunan büdcə məsələləri ilə bağlı əsas arqumentləri aydın şəkildə təqdim edib. Xüsusilə Federal Ehtiyat Sistemi ilə bağlı müzakirələrin prezidentin və Büdcə İdarəsinin direktorunun mövqeləri arasındakı fikir ayrılığını vurğulaması diqqətəlayiqdir.

Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: məqalədə təqdim olunan fikir ayrılıqları, həqiqətən, sağlam bir demokratik prosesin işarəsi ola bilərmi? Büdcə və maliyyə siyasəti ilə bağlı müxtəlif fikirlərin açıq şəkildə müzakirə olunması, qarşılıqlı razılığa çatma imkanını artıra bilər və hətta daha balanslı və effektiv siyasətlərin formalaşmasına töhfə verə bilər. Həmçinin, FED sədrinin siyasətinə dair tənqidlər, sistemin hesabatlılığının vacibliyini və demokratik nəzarətin təmin edilməsinin zəruriliyini göstərə bilər. Yəni, qarşıdurma həmişə mənfi bir şey olmur. Məsələni hərtərəfli qiymətləndirmək üçün, müzakirələrin tonunun və nəticələrinin uzunmüddətli təsirlərinin təhlil olunması vacibdir.

Məqalədə ABŞ-da siyasi gərginliyin və hökumət daxilindəki fikir ayrılıqlarının "Üzbəüz" proqramındakı müzakirələrdə əks olunduğu düzgün qeyd olunub. Xüsusilə, Federal Ehtiyat Sisteminin (FED) sədri Cerom Pauellə prezidentin münasibətləri ilə bağlı narahatlıqlar aydın şəkildə göstərilib. Rassel Voutun FED-in siyasətinə tənqidi də məqalədə yer alıb və bu da mövzunun əhəmiyyətini vurğulayır.

Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: məqalədə təqdim olunan müzakirələrin yalnız bir tərəfi əks olunub. "Üzbəüz" proqramında səsləndirilən hər iki tərəfin arqumentlərinin tamlığı və dəqiqliyi şübhə altındadır. Pauellin və ya digər hökumət rəsmilərinin FED-in siyasətinə dair alternativ mövqeləri ətraflı şəkildə təqdim olunmayıb. Müxtəlif siyasi mənzərələri təmsil edən qonaqların fikirlərinin daha geniş təhlilini aparmadan, yalnız bir tərəfin arqumentlərinə əsaslanan nəticələr çıxarmaq qərarsızlığa gətirib çıxaracaqdır. Daha dolğun və tarafsız bir təhlil üçün proqramın tam transkriptinə və qonaqların tam açıqlamalarına baxılması zəruridir.